Sunday, February 4, 2007

Panne


Tsja, eerst heb je dit:


Met stuurbekrachtiging, een kleine 4000 kilometer op de teller, elektrische ramen en sloten, airco, een stille motor, hartstikke zuinig, etc. etc.




En dan een paar dagen later heb je dit:
Zonder al bovenstaande, met ruim 400.000 kilometer op de teller, maar met een bed, een keukentje en een leuk printje met echte Jack Outbacks!



In onze wicked camper toeren we inmiddels al enkele dagen door Zuid-Australie. Na enige problemen om Adelaide uit te komen (geen rondweg) sliepen we een nachtje op een camping met maar liefst 4 plaatsen. De volgende dag vrolijk verder gereden en 's avonds in een plaatselijke bar een date met drie mannen van middelbare leeftijd gemaakt voor de volgende ochtend. Welmoed wilde eigenlijk haar verjaardag voor het eerst in bikini vieren, maar daarvoor was het toch iets te fris. Met een reddingsvest om, stapten we 's ochtends bij de drie mannen in een bootje. Na een prachtige tocht over de rivier gingen de hengels uit: vissen! Ik heb niet gevist, maar Welmoed had binnen een paar minuten al beet, en vervolgens elke 10 minuten weer en weer en weer! Visjes kleiner dan 26 centimeter mogen hier niet op de BBQ en moet je dus weer teruggooien. Een Australische babyzalm van zo'n 20 centimeter moest met pijn in het hart toch echt weer terug in het water. Zo kreeg Welmoed wel een visverjaardag maar helaas geen verjaardagsvis. Zonder vis, kadootjes en familie, maar natuurlijk met taart voelde ze zich toch nog een beetje jarig.



Tsja, en toen hadden we dit:


Nee, gelukkig geen kerel aangereden, maar panne! Onze versnellingsbak had het begeven. Binnen een half uur na een telefoontje met Wicked Campers stond onze Hank voor ons klaar. Al hoofdschuddend kwam hij weer onder onze tank vandaan. Aanvankelijk waren we blij dat onze wagen tenminste iets mankeerde en dat we ons niet vergist hadden. Maar na drie dagen op een minicamping in de ‘middle of nowhere’ hadden we het wel gehad. Heel geduldig haalde Hank iedere ochtend onze camper op en bracht hem in de namiddag weer terug. In de tijd daartussen zaten wij bezittingloos op een kaal plekje op de camping te wachten. Jullie zullen begrijpen dat winnen van deze Yahtzeekamioenen nu onmogelijk is. Gelukkig kon onze Hank de versnellingsbak maken en zijn we nu weer back on the road!





1 comment:

Unknown said...

haha. En mij alle keren maar uitlachen als ik weer auto/bus pech had tijdens mijn reis. Het lachen zal jullie vergaan. hehe.
Maar ik hoop dat de rest van de reis beter zal verlopen. Veel plezier nog.
Jabik