Huishoudelijke mededelingen

Huishoudelijk #1

Iedereen laat de afwas wel eens staan en als dat op je eigen aanrecht op een paar stappen van je woonkamer is, is dat heus niet zo erg. Maar als je woonkamer dwars door Australie reist en je aanrecht elke dag weer ergens anders is, kan het voorkomen dat je de afwas 100 kilometer verderop hebt laten staan... Na een snelle berekening bleken de kosten voor nieuwe bordjes, kopjes, bestek, afwasmiddel en theedoek niet op te kunnen tegen de benzine kosten. Aldus besloten we terug te rijden. Niet getreurd, op een beetje vertraging zijn we inmiddels wel berekend.

Huishoudelijk #2

Al een maand deel ik vervoermiddel en bed met iemand met wie ik de afgelopen twee jaar slechts een nietmachine en een kopieerapparaat deelde. Een beetje gek is het wel, met een collega op reis, maar gezellig is het zeker.

Huishoudelijk #3

Waarom niemand hier witte kleding draagt, weten we inmiddels, het blijft hier niet wit. Onwetend hadden we toch elk wat wits in de koffer gestopt, maar ook onze kleren bleken niet bestand tegen Australisch vuil en zweet. In de supermarkt zochten we het beste witwasmiddel en gooiden er een scheutje van over onze lichte was. Dat het geen witwasmiddel, maar pure bleek was, wisten we toen nog niet en dat mijn (natuurlijk lekkerst zittende lichtroze) zomerbroek er met grote witte vlekken weer uit zou komen zeker niet. Met een roze-wit gevlekte broek kan ik niet leven. Welmoed, die zich toch enigszins schuldig voelde omdat zij de fles bleek hanteerde, raadde me aan de hele broek dan maar te bleken en thuis weer in een kleurtje te verven. Ver weggestopt in een campervakje ligt daarom nu een witgelige maar nog steeds lekker zittende zomerbroek. Toch nog een stralend wit lichtpuntje: de witte kleren zijn wel weer mooi wit geworden!

Huishoudelijk #4

Onze camper is gelukkig redelijk compleet, maar een tafel waarvan je de ene tafelpoot eerst de grond in moet boren, is natuurlijk niks. Op veel plekken is het ontzettend droog en is de grond ontzettend hard. Nadat we tot drie keer toe, uiteindelijk toch met ons volle gewicht de poot 3 centimeter de grond in kregen, hadden we er genoeg van. Een zoektocht naar het allergoedkoopste tafeltje resulteerde in een prachtig exemplaar. Vanaf nu zitten we na elke wandeltocht of autorit met de pootjes op een heerlijk tafeltje/bankje!