Klantbeleving op vakantie

De inwoners van Zweden zouden volgens de reisgids tot de vriendelijkste mensen van Europa behoren. Maar daarvan is op de Lisebergs camping Askim Strand bij Göteborg niks te merken. We stappen de indrukwekkende receptie binnen en stappen direct op een van de medewerkers achter de balie af. De medewerker kijkt ons een beetje vreemd aan en wijst dan naar de nummertjesmachine. Een nummertje in een ruimte waar geen klanten, maar wel veel personeel is. Op vakantie. Op vakantie! Zullen we omdraaien? Nee, we geven het nog een kans.

Ja, er is nog wel plek op de camping. Of we een campingcard hebben. Nee dus. Dan moeten we die eerst kopen, voor twintig euro. We vragen waar die campingcard voor is. ‘Insurance and other things’ is het antwoord. Wat voor ‘other things’ dan? Nouja, eigenlijk niets anders, alleen insurance. Insurance voor wat dan? ‘You need it. Just pay!’ Heerlijk he, personeel dat klanten van alles moet verkopen, maar geen idee heeft wat ze eigenlijk verkopen. Zullen we omdraaien?

Plekje nummer 8 is nog vrij, bromt de medewerker achter de balie. We spieken door het raam naar buiten. Volgens mij zijn de nummers 9 tot en met 100 ook wel vrij (laagseizoen). Ik vraag of we misschien zelf een mooi plekje mogen uitzoeken. Schoorvoetend krijg ik een plattegrond met vijf omcirkelde plekjes mee. We bekijken ze stuk voor stuk. Ik geloof dat we nog niet eerder op zulke kleine plekjes stonden. We kiezen er toch eentje en parkeren de caravan. We draaien de pootjes uit, pakken een drankje, zetten Abe in een badje en ik fiets terug naar de receptie.

‘Het is nummer 58 geworden’, meld ik me bij de balie. ‘Dat kan niet, die is al bezet’. Ik check de plattegrond, er staat toch echt een cirkeltje om nummer 58. ‘De mensen die nu onder de slagbomen doorrijden hebben net dat plekje uitgezocht.’ Punt. Niet meedenken, geen excuses, geen klantvriendelijkheid kortom. We draaien de pootjes weer in, gooien het badje leeg, klappen stoelen en tafel weer in en gaan op naar een andere plek.

De volgende dag klopt een campingmedewerker op onze caravandeur. Onze caravan staat verkeerd. Omdat de plekken zo inimini zijn, eist de brandweer blijkbaar dat alle caravans met de dissel naar de weg staan zodat ze snel weg te slepen zijn. Omdat de camping vrijwel leeg is en onze eerste buren 20 plekken verderop staan, zeggen we de medewerker dat we niet nog een keer de caravan verplaatsen. ‘But you have to’. Zucht. We houden voet bij stuk.

Hier willen we geen nacht langer blijven. Vandaag nog een was draaien en dan hups morgen weer verder. Op naar de receptie om muntjes voor de wasmachine. Vergissing. We kunnen geen muntjes kopen maar de hele wasruimte (meerdere machines en drogers) alleen per twee uren reserveren. De eerstvolgende mogelijkheid is vanavond om 22.00 uur. Waaaaaaaaah, gek word ik er van. Wat een vreselijke camping, met een akelige regeldrang en totaal gebrek aan klantvriendelijkheid. Als vakantie je business is, zorg dan in ieder geval dat je klanten dat vakantiegevoel hebben en houden.